Húmorinn í hávegum haft

Klukkan er að ganga tólf á laugardagskveldi, ég á að fara mæta í vinnu daginn eftir. Ég afklæði mig, leggst uppí rúm, tek upp bókina Veröld Soffíu og fletti nokkrar blaðsíður. Þreytan er sliga mig, svo ég legg bókina frá mér, líta á klukkuna hún er rétt að verða eitt, slekk ljósin og kem mér betur fyrir, loka augunum og sofna.
Ég vakna síðan við furðulegan söng í hægra eyranu "hann er sjö ára í dag, hann er sjö ára í dag, hann er sjö ára hann Þórður, hann er sjö ára í dag" og við tók fagnaðarlæti hjá nokkrum karlmönnum, síðan var skellt á mig. Þá tók ég eftir því að ég var með símann í hendinni og það tók mig smá tíma til að átta mig á því að það var verið að hringja í mig og gera símaat. Ég hafði víst svarað í símann meðan ég var sofandi.
Auðvitað fór ég í Call Register og athugaði málið, jú, það var berserkurinn Bessi Eydal besefi "dífendör off ðí metúl feið"aðeins að flippa nett á kantinum með hann var að skemmta sér með félögunum og hafði víst sannfært þá um að syngja afmælissöng sem kom ekki nema 18 árum og 6 mánuðum og 5 dögum of seint, en ég býst við því að það er hugurinn sem skiptir máli, þannig að þetta var afar gleðilegt, en einkennilegt.