laugardagur, apríl 22, 2006

Sukkmánuðurinn mikli

Ég, einsog svo margir aðrir, hef verið á töluverðu fyllerí undafarnar vikur. Kræst hvað maður hefur drukkið ótæpilegt magn af bjór og öðru áfengi. Þó hefur þetta ekki verið á hverjum degi, en það hefur verið drukkið nokk stíft.

Það versta er náttúrulega að vera svo fullur og beyglaður að maður man ekki eftir sér og framkvæmir heimskulega hluti. Til að mynda er alveg hreint óþolandi að fletta í símanum sínum og sjá að maður hefur verið að hringja út og suður án þess að muna eftir samtalinu. Síðan að banka uppá hjá einhverjum í ölæði haldandi vattðefokk eða álíka.

En ég held ég hætti þessu ekki fyrren ég verð handtekinn með lók uppí hundskjafti haldandi því fram að rakkinn var að reyna við mig.
Friday left me fumblin' with the blues
And it's hard to win when you always lose
Because the nightspots spend your spirit
Beat your head against the wall
Two dead ends and you've still got to choose

You know the bartenders
They all know my name
And they catch me when I'm pulling up lame
And I'm a pool-shooting-shimmy-shyster shaking my head
When I should be living clean instead

You know the ladies I've been seeing off and on
Well they spend your love and then they're gone
You can't be lovin' someone who is savage and cruel
Take your love and then they leave on out of town
No they do

Well now fallin' in love is such a breeze
But its standin' up that's so hard for me
I wanna squeeze you but I'm scared to death I'd break your back
You know your perfume
Well it won't let me be

Fumblin´ With The Blues, Tom Waits (1972)

Engin ummæli: